786

سَلامٌ عَلی آلِ طه وَ یس

                             سَلامٌ عَلی آلِ خَیرِ النَّبِیّین

سَلامٌ عَلی رَوضَةٍ حَلَّ فیها

                          اِمامٌ یُباهی بِهِ المُلکُ وَالدّینُ

امام بحق شاه مطلق که آمد

                        حریم درش قبله گاه سلاطین

شه کاخ عرفان گل شاخ احسان

                        دُر  درج امکان ، مه برج تمکین

علی بن موسی الرّضا کز خدایش

                  رضاشد لقب چون رضا بودش آیین

زفضل و شرف بینی او را جهانی

                     اگر نَبوَدت تیره چشم جهان بیــن

پی عطـــر روبند حــــوران جنّت

                      غبار درش را به گیسوی مشگین

اگر خواهی آری به کف دامن او 

                    برو دامن از هرچه جز اوست برچن

شاعر : جامی

بر جمال دلربای سلطان علی موسی الرضا صلوات ...

محتاج ضمانتم ... یا ضامن آهو ...

786

در دهر بسی عذاب دیدم

چون زلف تو پیچ و تاب دیدم

آخر همه را سراب دیدم

آندم که تو را به خواب دیدم

بیرون رخت از حجاب دیدم

در جمله نگنجد آن جمالت

این ذرّه چه گوید از جلالت

لال است زبان به وصف حالت

در پیش وصال بی مثالت

خود را ز خجالت آب دیدم

نا گفته ز دل کنی حکایت

دانی ز چه اوست در شکایت

تا حال مرا کنی رعایت

گفتی که به تو کنم عنایت

من مهر تو بی حساب دیدم

در گلشن عشق منظرت را

آن روی چو گل معطّرت را

وان چهره روح پرورت را

رخسار چو ماه انورت را

بهتر ز گل گلاب دیدم

جبریل چو خادمان قدست

ایستاده نگاهبان قدست

با فطرس شیعیان قدست

اندر در آستان قدست

سرها همه بر تراب دیدم

شاعر : حکیم سید اسدالله فنایی

سلامتی سید صلوات ...